Ana Perona Fjeldstad has been working on Education at the international level for the last 25 years. From 1994-2009 she worked at the International Council for Open and Distance Education (ICDE), the global NGO gathering Higher Education Institutions active in the field of online learning, holding several positions up to Assistant Secretary General. She was leading capacity building projects in Asia, Africa and Europe developed under the framework of UNESCO, The World Bank and EU programmes, addressing access to quality education, teacher education and equality. A lawyer, with a MA in International Relations, Ana was also adviser on public policies at the Parliament (Argentina) and researcher at the Latin-American Schools of Social Sciences (FLACSO-Buenos Aires).
Francois RICHEZ is the chairman of the French Civil Protection NGO of 32000 volonteers. Launched in 1964 thanks to General de Gaulle's initiative, French Civil Protection is the leading NGO of First Aid emergency response, training and humanitarian aid.
François Richez started volunteering in First Aid teams as a teenager. From there, he actively participated to develop the organization on different paths. On the first day of the Russian invasion of Ukraine Mr Richez decided to implement “all means necessary” of French Civil Protection across France to help Ukrainians by sending humanitarian goods. His goal is also to develop international cooperation.
Along side his volunteering activities, Mr RICHEZ is Pole manager of general affairs at Enedis (the French National electrical company).
Involved in local development, he was also elected as a city counselor of Mauriac for 12 years.
Od 2014 roku związana z partycypacją społeczną i kreowaniem polityk integracyjnych w Biurze Partycypacji Społecznej Urzędu Miasta Lublin, gdzie zajmuje się współpracą w obszarze integracji międzykulturowej (Grupa Wsparcia Integracji, Komisja Dialogu Obywatelskiego ds. miejskiego systemu integracji migrantów i migrantek w Lublinie, Program Miast Międzykulturowych Rady Europy, Zespół ds. Migracji i Integracji Unii Metropolii Polskich), równym traktowaniem oraz konsultacjami społecznymi. Współtwórczyni Lubelskiego Społecznego Komitetu Pomocy Ukrainie, gdzie obok współpracy komitetu z miastem odpowiada za koordynację wsparcia psychologicznego dla uchodźczyń i uchodźców oraz zespołów wolontariackich. Psycholożka, trenerka antydyskryminacyjna, kompetencji interpersonalnych i liderskich. Absolwentka Szkoły Liderów Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.
Po ukończeniu w 1989 roku studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Wileńskim podjął pracę w wydziale prasowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych Litewskiej SRS. Od 1990 roku jest związany z MSZ niepodległej Litwy. Przez kilka miesięcy w 1991 roku pracował w tymczasowym przedstawicielstwie Litwy w Warszawie. Pracował na placówkach w Czechach i na Słowacji, w Konsulacie Generalnym w Sankt Petersburgu oraz w Stałym Przedstawicielstwie przy Biurze ONZ w Genewie. Ostatnie lata spędził na stanowiskach zastępcy dyrektora generalnego Rady Państwa Morza Bałtyckiego w Sztokholmie (2009–2015) oraz dyrektora Departamentu Ameryki Łacińskiej, Afryki, Azji i Oceanii MSZ (2015– 2018).
Student Politechniki Lubelskiej w Lublinie. Od początku wojny wolontariusz. Koordynator wielu działań prowadzonych w ramach Lubelskiego Społecznego Komitetu Pomocy Ukrainie, w tym projektu dostawy zdrowych paczek żywnościowych dla rodzin z Ukrainy czy mobilnego punktu informacyjnego pomagającego uchodźcom z Ukrainy na terenie lubelszczyzny. Równolegle zajmuje się wsparciem punktu informacyjnego oraz infolinii w Lublinie.
członek zarządu Klastra Lubelska Medycyna, największego klastra medycznego w Polsce, projektu realizowanego przez Urząd Miasta Lublin i Uniwersytet Medyczny w Lublinie, kierownik referatu ekosystemów gospodarczych i infrastruktury biznesu w Wydziale Strategii i Przedsiębiorczości Urzędu Miasta Lublin. Ekspert w obszarze wspierania rozwoju ekosystemów gospodarczych i ekosystemów innowacji. Członek Grupy Roboczej ds. Krajowej Inteligentnej Specjalizacji 1 Zdrowe Społeczeństwo powołanej przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii, członek Rady Innowacji projektu Reinitialise. Preserving fundamental rights in the use of digital technologies for e-health ( Horyzont 2020 ).
Dyrektor Naczelna Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 1 w Lublinie. Specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych i medycyny społecznej. Członek Zarządu Klastra Lubelska Medycyna. Ukończyła również studia podyplomowe z zakresu zarządzania i ekonomiki w ochronie zdrowia oraz z zakresu badań klinicznych.Posiada ponad 10-letnie doświadczenie pracy w Lubelskim Oddziale NFZ związane z finansowaniem podmiotów leczniczych. Specjalistka w zakresie praktycznych zastosowań prawa medycznego, w tym kontraktowania, rozliczania i kontroli świadczeń finansowanych ze środków publicznych, zagadnień współpracy świadczeniodawców z NFZ oraz problemów systemowych ochrony zdrowia. Z Uniwersytetem Medycznym w Lublinie jest związana zawodowo od 2012 roku. W latach 2012-2019 zajmowała stanowisko Zastępcy Dyrektora ds. Medycznych w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 1 w Lublinie, a następnie stanowisko Zastępcy Dyrektora ds. Leczniczych w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4 w Lublinie. W 2020 r. objęła stanowisko Dyrektora SPSK Nr 1 w Lublinie. SPSK Nr 1 w Lublinie jest jednym z dwóch szpitali klinicznych w województwie lubelskim udzielających świadczeń pacjentom dorosłym. Funkcjonuje tu 17 Klinik, obejmujących 23 oddziały szpitalne, 19 pracowni, 5 zakładów, 35 poradnie, 3 banki, 6 izb przyjęć oraz 7 bloków operacyjnych. Szpital w swej strukturze posiada wysokoreferencyjne ośrodki o charakterze ponadregionalnym m.in. Europejskie Centrum Innowacyjnej Terapii Chorób Plamki Żółtej, Ponadregionalny Ośrodek Leczenia Ostrych Białaczek, Ponadregionalny Ośrodek Leczenia Chorób Naczyń oraz Ośrodek Pozaustrojowego Leczenia Niewydolności Wielonarządowej.
Dr n. med. Radosław Starownik – Dyrektor Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Nr 4 w Lublinie. Absolwent Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Do 2017 r. zajmował stanowisko zastępcy lekarza kierującego Oddziałem Urologii i Onkologii Urologicznej, będąc równolegle pracownikiem dydaktyczno-naukowym Kliniki Urologii i Onkologii Urologicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Konsultant wojewódzki w dziedzinie urologii. Ukończył studia podyplomowe z zarządzania w ochronie zdrowia oraz menadżerskie studia podyplomowe MBA. Członek Rady Klastra Lubelska Medycyna. Aktywnie angażuje się w projekty i działania związane z rozwojem innowacji w ochronie zdrowia, między innymi w ramach prac Klastra Lubelska Medycyna. SPSK Nr 4 jest największym szpitalem klinicznym w Lublinie. W swojej strukturze posiada 850 łóżek, co pozwala na coroczną hospitalizację blisko 55 tys. pacjentów. W szpitalu funkcjonują 34 oddziały, 4 zakłady oraz 23 sale operacyjne. SPSK Nr 4 jako jedyny w regionie posiada Centrum Urazowe, oddziały zapewniające wysokospecjalistyczną opiekę w zakresie neurochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, kardiochirurgii, transplantologii a także ośrodki o charakterze ponadregionalnym, m.in. Wschodnie Centrum Leczenia Chorób Układu Krążenia. Obecnie jest w trakcie realizacji projektu utworzenia Ponadregionalnego Uniwersyteckiego Centrum Nefrologii i Hemodializ. W ramach SPSK Nr 4 funkcjonuje Centrum Innowacyjnych Terapii, które aktywnie uczestniczy w komercyjnych i niekomercyjnych badaniach klinicznych.
Od roku 2011 kieruje Kliniką Okulistyki Ogólnej, a od 2021 roku Katedrą i Kliniką Okulistyki Ogólnej i Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W latach 2004-2019 zatrudniony w Instytucie Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej PAN. Wykładowca i koordynator szkolenia praktycznego z zakresu chirurgii witreoretinalnej European School for Advanced Studies in Ophthalmology w Lugano w Szwajcarii. Dzięki jego staraniom oraz we współpracy z lubelską Kliniką Okulistyki i Uniwersytetem Medycznym w Lublinie została otwarta pierwsza w Europie i druga na świecie filia szwajcarskiej ESASO. Członek zespołów eksperckich w dziedzinie okulistyki takich jak Zespół akredytacyjny przy Ministerstwie Zdrowia oraz Zespół ds. organizacji programu lekowego cukrzycowego obrzęku plamki. Od 1999 roku prowadzi współpracę naukową i kliniczną z Kliniką Okulistyki Uniwersytetu Erlangen-Norynbergia, gdzie pod kierunkiem Prof. Anselma Jünemanna odbył szkolenie w zakresie chirurgii zaćmy oraz technik chirurgii witreoretinalnej. Obecnie prowadzi ścisłą współpracę z Kliniką Okulistyki w Rostocku. W 2001 roku uzyskał stypendium Niemieckiego Towarzystwa Okulistycznego w Szpitalu Okulistycznym Uniwersytetu w Tybindze, Niemcy. Następnie w ramach stypendium NATO i Marie Curie Individual Fellowship z Unii Europejskiej kontynuował badania w Szpitalu Okulistycznym Uniwersytetu w Tybindze do lutego 2005 roku. Od tego czasu prowadzi ścisłą współpracę naukową z grupą badawczą Prof. Zrennera w oparciu o grant badawczy Fundacji Kerstan.W 2005 roku realizował grant FORTUNE przyznany przez Uniwersytet w Tybindze dotyczący wpływu homocysteiny na syntezę kwasu kynureninowego w siatkówce i ich roli w procesach neurodegeneracyjnych. W latach 2007-2017 roku prof. Rejdak prowadził prace nad opracowaniem nowych metod terapii wysiękowego AMD we współpracy z prof. Frankiem Kochem i prof. Michaelem Kossem z Uniwersyteckiej Kliniki Okulistyki we Frankfurcie nad Menem. Redaktor Naczelny międzynarodowego pisma okulistycznego Ophthalmology Journal oraz Redaktor cyklu 5 monografii pt. „Biblioteka Okulistyki Praktyka”. W 2017 roku Klinika Okulistyki Ogólnej UM w Lublinie pod kierunkiem prof. Rejdaka została przyjęta, jako jedyny ośrodek okulistyczny w kraju, do Europejskiej Sieci Ośrodków Referencyjnych w dziedzinie Rzadkich Chorób Oczu (EU ERN-EYE).W styczniu 2019 roku prof. Rejdak został prezesem Stowarzyszenia Chirurgów Okulistów Polskich, członek Polskiego Towarzystwa Okulistycznego oraz Amerykańskiego Association for Research in Vision and Ophthalmology (ARVO).W pracy klinicznej prof. Rejdak specjalizuje się w zakresie chirurgii zaćmy oraz chirurgii ciała szklistego i siatkówki. Przeprowadził ponad 40 000 interwencji chirurgicznych, zarówno operacji zaćmy, jak i witrektomii. Jako pierwszy w Polsce, przeprowadził operacje wszczepienia soczewki plamkowej Scharioth’a. Współtwórca i kierownik Ponadregionalnego Centrum Leczenia Urazów Narządu Wzroku przy SPSK Nr 1 w Lublinie. Od kilku lat prof. Rejdak prowadzi kursy w zakresie chirurgii witreoretinalnej w kraju (Lublin, Kraków) i zagranicą (Frankfurt nad Menem, Kuwejt, Arabia Saudyjska, Bahrain). Laureat takich nagród jak: Young Investigator’s Award, nagrody Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk za wybitne osiągnięcia naukowe. Wielokrotnie nagradzany zespołową nagrodą Ministra Zdrowia, nagrodą JM Rektora Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz w 2020 roku indywidualną nagrodą naukową Ministra Zdrowia.25 czerwca 2022 roku w Norymberdze prof.Rejdak jako twórca, realizator i koordynator pilotażowego programu badań wad wzroku u uczniów edukacji wczesnoszkolnej „Dobrze widzieć” realizowanego w województwie lubelskim przy wsparciu Ministerstwa Edukacji i Nauki oraz Ministerstwa Zdrowa otrzymał prestiżową nagrodę okulistyczną DOC przyznaną przez Niemieckie Towarzystwo Chirurgów Okulistów. Program doceniono za wartość społeczną zagadnienia krótkowzroczności i walory naukowe przedsięwzięcia.
Prof. dr hab. n. med. Marek Hus - ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Lublinie w roku 1987, uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W 1987 r. rozpoczął pracę w Klinice Hematologii AM w Lublinie, w której pracuje do dziś. W trakcie pracy uzyskał tytuł specjalisty chorób wewnętrznych i hematologii. W 1995 r. obronił rozprawę doktorską, a w 2012 zdobył tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych, następnie w 2020 r. uzyskał tytuł profesora nauk medycznych. W roku 2013 został konsultantem wojewódzkim w dziedzinie hematologii. Jest autorem i współautorem 172 publikacji i doniesień zjazdowych, autorem wielu rozdziałów w podręcznikach i monografiach. Był promotorem kilku rozpraw doktorskich oraz autorem wielu recenzji prac doktorskich. Brał aktywny udział w współtworzeniu Kliniki Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Od 2012 roku jest kierownikiem Kliniki. Przy jego udziale powstał działający przy Klinice Bank Komórek Krwiotwórczych oraz nowoczesne pracownie diagnostyczne, w tym: Pracownia Diagnostyki Molekularnej oraz Cytometrii Przepływowej i Hemostazy. Planowana jest rozbudowa Kliniki Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku o Ośrodek Przeszczepowy, w którym mają być wykonywane transplantacje od dawców niespokrewnionych.
Prowadzi działalność naukową skierowaną na badania właściwości złośliwo zmienionych komórek krwiotwórczych i limfoidalnych, oraz opracowanie i realizacje nowoczesnych metod diagnozowania i leczenia przewlekłej białaczki szpikowej, Ph- mieloproliferacyjnych neoplazji, przewlekłej białaczki limfatycznej, szpiczaka mnogiego.
Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Studia ukończył w 2003 , 7 lat później uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a w roku 2020 stopień doktora habilitowanego. Od 2003 związany z Kliniką Okulistyki Ogólnej w Lublinie, gdzie był kolejno: rezydentem, młodszym i starszym asystentem oraz adiunktem. Specjalista w dziedzinie okulistyki od 2011 roku. W latach 2006-2007 pracownik naukowy w Oddziale Okulistyki Eksperymentalnej Uniwersytetu Eberharda Karola w Tybindze w Niemczech. Stypendysta Europejskiego Towarzystwa Okulistycznego, Tistou and Charlotte Kerstan Fundation Vision 2000 oraz Allergan European Retina Panel. Pracownik w Zakładzie Dydaktyki i Symulacji UM w Lublinie w latach 2016-2017. Członek Stowarzyszenia Chirurgów Okulistów Polskich. Zainteresowania naukowe obejmują zarówno prace eksperymentalne z zakresu nauk podstawowych i okulistyki eksperymentalnej (zastosowanie nowych substancji w terapii oczu, badanie patomechanizmów chorób oczu), jak również problemy kliniczne obejmujące przedni odcinek gałki ocznej. Szczególne zainteresowanie poświęca chorobom rogówki i jej terapii (w tym przeszczepom rogówki) oraz zaćmie, jak również leczeniem rekonstrukcyjnym skomplikowanych stanów klinicznych wynikających z uraz oczu.
Politolog i analityk, kierownik Zespołu Wschodniego w Instytucie Europy Środkowej w Lublinie, wykładowca Katedry Bezpieczeństwa Międzynarodowego UMCS. Ekspert Centrum Europy Wschodniej UMCS. Autor wielu publikacji naukowych, analitycznych i popularnonaukowych. Zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi stosunków międzynarodowych, w szczególności organizacji międzynarodowych, ewolucji bezpieczeństwa międzynarodowego oraz relacjami etnicznymi i tożsamością kulturową, zwłaszcza w Europie Środkowej i Wschodniej. Współpracuje z organizacjami pozarządowymi i mediami.
Agnieszka Legucka - analyst on Russia in Eastern Europe Programme at the Polish Institute of the International Affairs. Her areas of expertise include Russian foreign and internal policy, security issues and conflicts in the EU's Eastern Neighbourhood, EU-Russia and NATO-Russia relations, Russian disinformation and hybrid threats. D.Litt. of Security Sciences. She is an associate professor at the Faculty of Finance and International Relations, Academy of Finance and Business Vistula in Warsaw. She is also a deputy editor-in-chief of the magazine “Sprawy Międzynarodowe”. Co-editor of the book „Disinformation, Narratives and Memory Politics in Russia and Belarus” (Routledge 2022).
Martyna Bildziukiewicz jest doktorem nauk politycznych, ekspertką ds. komunikacji strategicznej i dezinformacji. Od 2018 r. w zespole East Stratcom Task Force, od maja 2021 r. kieruje jego pracami. ESTF prowadzi flagowy projekt EUvsDisinfo, odpowiadający na dezinformację Kremla. Zespół zajmuje się także komunikacją na Wschodzie i wsparciem niezależnych mediów. Wcześniej pracowała dyplomatką, dziennikarką, rzeczniczką.
Yevhen Mahda jest dyrektorem wykonawczym organizacji pozarządowej „Instytut Polityki Światowej”. Posiada stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk politycznych, jest profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Wydawnictwa i Drukarstwa Narodowego Uniwersytetu Technicznego Ukrainy „Politechnika Kijowska im. Igora Sikorskiego”. Autor książek: „Wojna hybrydowa: przetrwać i zwyciężyć” (Charków, 2016), „Hybrydowa agresja Rosji: lekcje dla Europy” (Kijów, 2017), „Gry odzwierciedleń: jak świat postrzega Ukrainę” (Charków, 2016, współautorka Tetiana Vodotyka). W 2017 roku wydawnictwo „KSD” opublikowało jego książkę „Szóste. Wspomnienia z przyszłości” – studium prezydentów Ukrainy. Od maja 2022 należy do grona ekspertów Międzynarodowej Sieci Działań Strategicznych na rzecz Bezpieczeństwa.
Od 2012 roku jest docentem Katedry Prawa Służby Cywilnej i Prawa Medycznego Instytutu Prawa Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. Pracowała jako starszy doradca ds. zbliżenia ustawodawstwa krajowego do prawa UE w Biurze Integracji Europejskiej i Euroatlantyckiej Sekretariatu Gabinetu Ministrów Ukrainy, dyrektorem Centrum Prawa Polskiego i Szkoły Prawa Polskiego, kierownikiem przedstawicielstwa Centrum promocji polskich nauk prawnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w Kijowie.
Od 2012 roku jest docentem Katedry Prawa Służby Cywilnej i Prawa Medycznego Instytutu Prawa Narodowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki w Kijowie. Pracowała jako starszy doradca ds. zbliżenia ustawodawstwa krajowego do prawa UE w Biurze Integracji Europejskiej i Euroatlantyckiej Sekretariatu Gabinetu Ministrów Ukrainy, dyrektorem Centrum Prawa Polskiego i Szkoły Prawa Polskiego, kierownikiem przedstawicielstwa Centrum promocji polskich nauk prawnych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego w Kijowie.
Prawniczka, ekspertka ds. znaków towarowych. Od 2020 roku pełni funkcję dyrektorki Departamentu Współpracy Międzynarodowej w Urzędzie Patentowym RP. Ukończyła Uniwersytet w Leeds z tytułem magistra prawa europejskiego (LL.M.). Obecnie kończy doktorat z prawa w Instytucie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Anna reprezentuje Polskę na spotkaniach organizacji międzynarodowych, takich jak EUIPO, EPO i WIPO. Ponadto, należy do różnych komisji i grup roboczych z zakresu własności przemysłowej. Jest także prelegentką i wykładowczynią na licznych konferencjach i szkoleniach dotyczących problematyki własności przemysłowej. Anna opublikowała prace z zakresu własności intelektualnej i prawa konkurencji.
Margarita Okseniuk - Zastępca Dyrektora Generalnego Przedsiębiorstwa Państwowego „Ukraiński Instytut Własności Intelektualnej” (Narodowy Urząd Własności Intelektualnej). Doświadczony adwokat, prawnik z 10-letnim stażem.
Wykształcenie: magister prawa Narodowego Uniwersytetu Prawa Jarosława Mudryiego w Charkowie. Studentka studiów podyplomowych Kijowskiego Uniwersytetu Stosunków Rynkowych.
Karierę zawodową rozpoczęła w 2012 roku w prokuraturze, gdzie reprezentowała w sądach interesy państwa i obywateli, organizowała pracę prokuratorów niższego szczebla.
Od 2017 roku pracowała w kancelarii adwokackiej. W 2018 roku otrzymała licencję na wykonywanie zawodu prawnika.
dyrektor Zarządu Transportu Miejskiego w Lublinie. Od lat związany z branżą transportową. Od 2004 roku pracował w Dziale Transportu Zbiorowego, a następnie Biurze Transportu Zbiorowego Urzędu Miasta Lublin. Od 2009 roku zatrudniony w Zarządzie Transportu Miejskiego w Lublinie. W 2010 roku został kierownikiem Działu Przewozów i Rozwoju Sieci Komunikacyjnej ZTM, a dwa lata później zastępcą dyrektora ds. przewozów. W 2013 roku został dyrektorem. Współodpowiedzialny za wdrożenie jednego z największych projektów transportowych realizowanych przy współudziale środków unijnych
tj. „Zintegrowanego Systemu Miejskiego Transportu Publicznego w Lublinie”. Promuje ekologiczne rozwiązania transportowe, dzięki którym miasto Lublin po raz kolejny uzyskało tytułu Laureata m.in. w konkursie Eco Miasto. Odbył szereg kursów i szkoleń m.in. w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
Dyrektor Zarządu Transportu Metropolitalnego od lutego 2019 roku. Od ponad 25 lat związana z branżą transportową, była między innymi prezesem zarządu, dyrektorem generalnym i operacyjnym spółek należących do Veolia Transport, Transdev, Deutsche Bahn Group. Pracowała również w spółkach Raben Group jako główny księgowy. Jest absolwentką Zarządzania Akademii WSB. Posiada doświadczenie w kierowaniu skomplikowanymi strukturami organizacyjnymi, również rozproszonymi.
Bardzo dobrze odnajduje się w sytuacjach kryzysowych i wymagających restrukturyzacji. Jest biegła w zarządzaniu operacyjnym i zarządzaniu finansami. Już w pierwszym roku prowadzenia ZTM skutecznie przeprowadziła proces integracji trzech dotychczasowych operatorów transportu, ograniczyła koszty funkcjonowania jednostki, a także zredukowała zatrudnienie. Inicjuje i nadzoruje procesy optymalizujące organizacji transportu publicznego na terenie gmin należących do Górnośląsko- Zagłębiowskiej Metropolii. Po jej kierownictwem ZTM unowocześnia standardy działania biznesowego, wdraża programy rozwoju osobistego pracowników, budując silny i zmotywowany zespół oraz modernizuje infrastrukturę transportową, zapewniając najwyższe standardy bezpieczeństwa przewożonym pasażerom. Ogromny nacisk kładzie na działanie zgodnie z procedurami i etyką zawodową.
Dyrektor Wydziału Transportu Urzędu Miejskiego Wrocławia, od 19 lat związana z wrocławskim magistratem. Absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, MBA oraz studiów podyplomowych i licznych kursów w obszarze zarządzania projektami i zarządzania jednostką administracji publicznej. Przez przeszło 10 lat zarządzała projektami transportowymi Wrocławia dofinansowanymi ze środków Unii Europejskiej, w tym przedsięwzięciami zrealizowanymi przez Miasto Wrocław na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012™. Od 2019 roku odpowiedzialna za organizację i zarządzanie transportem publicznym we Wrocławiu, politykę taryfową oraz współpracę aglomeracyjną na rzecz integracji transportu publicznego. Codzienna użytkowniczka komunikacji miejskiej we Wrocławiu.
Magister ekonomii, absolwentka Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Warszawie oraz studiów podyplomowych w Szkole Głównej Handlowej. Od 22 lat związana z branżą transportu autobusowego, a od 10 lat z komunikacją miejską.
Pani Katarzyna Strzegowska posiada ponad 20-letnie doświadczenie w zakresie organizacji i realizacji międzynarodowych i krajowych przewozów osób. W latach 2016 – 2020 Zastępca Dyrektora, Dyrektor Pionu Ekonomiczno - Finansowego ZTM w Warszawie. Od jesieni 2020 r. jako Dyrektor Naczelna nadzoruje pracę ZTM w Warszawie - największego organizatora transportu publicznego w Polsce.
Do najważniejszych zadań ZTM należą: organizacja, zarządzanie i nadzorowanie transportu publicznego w ponad dwumilionowej metropolii oraz jej aglomeracji.
W dni powszednie do obsługi linii komunikacyjnych kierujemy ponad 1,5 tysiąca autobusów, 417 składów tramwajowych, 54 pociągi metra oraz 20 jednostek Szybkiej Kolei Miejskiej (SKM). Nadzorowana przez ZTM sieć komunikacyjna w Warszawie liczy około 3,6 tysiąca kilometrów, a poza stolicą około 1,4 tysiąca kilometrów. W 2020 r. ze świadczonych przez nas osób skorzystało ponad 726 mln pasażerów.
Oliver Horeni uzyskał dyplom inżyniera transportu na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie w 2007 roku, specjalizując się w zakresie planowania transportu oraz technologii transportu. W 2012 r. obronił doktorat na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven po pięciu latach badań w dziedzinie pomiaru reprezentacji mentalnych w ramach Zespolu Planowania Miejskiego. Od stycznia 2013 r. zatrudniony w Upper Elbe Transport Association (VVO GMBH) w Dreźnie, gdzie jest odpowiedzialny za system taryfowy transportu publicznego dla Drezdna i okolicznych powiatów. Jego doświadczenie zawodowe obejmuje opracowanie nowych biletów i związanych z tym negocjacji z innymi zainteresowanymi stronami, w celu ulepszenia publicznego transportu dla nowych klientów.
Marcel Czarnecki urodził się w 1993 roku w Bytomiu. W 2018 roku ukończył studia na kierunku Statystyka Stosowana na Uniwersytecie im. Ottona von Guerickego w Magdeburgu. Swoją karierę zawodową związał z niemieckim transportem publicznym. Obecnie pełni funkcję zastępcy prezesa zarządu Magdeburgskiego Regionalnego Związku Komunikacyjnego – marego oraz jest jego menadżerem odpowiedzialnym za politykę taryfową i kontroling. Na co dzień zajmuje się analizą danych sprzedażowych produktów taryfowych za pomocą metod statystycznych. W oparciu o te analizy szuka możliwości optymalizacji portfolio biletowego. W ramach swojej funkcji nadzoruje również badania rynkowe oraz zajmuje się wnioskowaniem statystycznym na ich podstawie. Wybrane efekty swojej pracy publikował w magazynie „Der Nahverkehr” wydawnictwa DVV Media Group GmbH z Hamburga. We wcześniejszym okresie pisał sporadycznie artykuły na temat zagadnień branżowych dla portalu www.zbiorowy.info.
Wśród jego ostatnich istotniejszych projektów można wymienić opracowanie i wdrożenie strategii taryfowej dla , współtworzenie koncepcji taryfowej oraz podziału przychodów specjalnego biletu dla uczniów szkół zawodowych w kraju związkowym Saksonia-Anhalt, a także integrację metod analitycznych w procesach marketingowych na lokalnym rynku transportowym.
Kawaler Orderu Uśmiechu. Jedna z najbardziej znanych współczesnych polskich autorek publikacji przeznaczonych dla najmłodszych. Autorka książek z serii „Wojny dorosłych – Historie dzieci”.
Autor sześciu tomików poetyckich. Laureat nagród literackich: im. Kazimiery Iłłakowiczówny, św. Brata Alberta, Barbary Sadowskiej oraz Nagrody Nowej Okolicy Poetów. W jego dorobku translatorskim znajdują się przekłady m.in. utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Luziego, Penny, Pavesego, Pasoliniego. Jego utwory są cenione za mistrzowskie posługiwanie się językiem, ładunek uczuciowy, duchowy wymiar jego poezji oraz poruszanie nawet najbardziej skomplikowanych tematów. Książki Mikołajewskiego zostały przetłumaczone na wiele języków obcych – ukazały się między innymi we Włoszech, Stanach Zjednoczonych, Albanii, Grecji, na Litwie i Ukrainie.
Redaktorka działu Edukacja filozoficzna w czasopiśmie „Filozofuj!”. Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia Praktyków Filozofii dla Dzieci SOPHIA. Współautorka książki Filozofuj z dziećmi i młodzieżą.
Pracuje na pograniczu sztuk performatywnych, reportażu i dokumentu. Reżyserka akcji teatralnych/performatywnych, artystka interdyscyplinarna, twórczyni filmów dokumentalnych i licznych projektów artystycznych. Związana z Ośrodkiem Teatralnym Kana od 1998 roku.
Córka Rosjanina i Białorusinki urodzona w Ukrainie. Od 28 lat mieszka i pracuje w Polsce. Opiekuje się uchodźcami, seniorami oraz osobami w kryzysie bezdomności. Dawniej konsultantka MEN do spraw integracji i pracy z dziećmi z obcych krajów.
W 2020 r. otrzymała nagrodę ks. Józefa Tischnera. Laureatka nagrody imienia Ireny Sendlerowej „za naprawianie świata”. W 2016 roku na białoruskim dworcu Brześć, gdzie miesiącami koczowały czeczeńskie rodziny z dziećmi, założyła szkołę demokratyczną, dając najmłodszym namiastkę normalnego życia. Dziś tworzy system wzajemnej pomocy, w którym osoby zagrożone wykluczeniem pomagają innym. Wraz z rodzinami uchodźców opiekuje się opuszczonymi seniorami w jednym z domów opieki w Warszawie. Odwiedza schroniska dla zwierząt oraz hospicja. Wspiera aktywizację zawodową bezdomnych z warszawskiej Woli i buduje z nimi domki dla ptaków.
Andrzej Słodki – absolwent Szkoły Głównej Handlowej na kierunku Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze i Polityczne (1992-1997), a także studiów podyplomowych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (Psychologia społeczna) oraz na Uniwersytecie Warszawskim (Marketing terytorialny).
Od 2010 roku związany z Centrum Projektów Europejskich (CPE) i Programem Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina. W perspektywie 2007-2013 odpowiadał za działania komunikacyjne Programu, w latach 2017-2018 za Centralny Punkt Informacyjny Funduszy Europejskich w ramach CPE, od 2019 Kierownik Wspólnego Sekretariatu Programu Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020, zaangażowany także w przygotowanie Programu Współpracy Transgranicznej Interreg Next Polska-Ukraina 2021-2027.
Od 2020 r. doradca Przewodniczącego Zakarpackiej Rady Obwodowej. Od 2008 roku pracuje w dziedzinie zarządzania projektami, stosunków międzynarodowych, współpracy transgranicznej, badań naukowych i rozwoju w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych.
Odpowiada za programowanie strategiczne na poziomie województwa, realizację zadań w zakresie wspierania rozwoju gospodarczego i innowacyjności, a także obsługi inwestorów. Z samorządem województwa związany od 1999 r.
Europejską Współpracą Terytorialną (programy Interreg) zajmuje się od 2005 r. Koordynował pracę wydziału odpowiedzialnego za system zarządzania i kontroli dla programów zarządzanych przez Polskę. Jako ekspert w projekcie twinningowym wspierał przygotowanie Chorwacji do udziału w programach Interreg. W latach 2011-2017, jako zastępca dyrektora departamentu, nadzorował programy transgraniczne na zachodniej i wschodniej granicy. Od 2017 roku kieruje pracami departamentu odpowiedzialnego za realizację programów Interreg z udziałem Polski. Jest przedstawicielem w Zespole ds. Międzynarodowych Unii Europejskiej i Polityki Regionalnej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego utworzonym w br. z ramienia MfiPR.
Od grudnia 2019 r. pracuje w Departamencie Koordynacji Międzynarodowej Pomocy Technicznej Sekretariatu Gabinetu Ministrów Ukrainy, w 2019 r. Zastępca Kierownika Departamentu Koordynacji Międzynarodowej Pomocy Technicznej Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego i Handlu Ukrainy, wcześniej – główny inżynier Narodowej Akademii Nauk Ukrainy oraz kierownik działu monitoringu i analizy Narodowego Banku Ukrainy. Posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie programów współpracy transgranicznej nabyte w trakcie pracy w administracji publicznej, bankowości, jednostkach naukowych oraz innych instytucjach realizujących projekty z zakresu współpracy międzynarodowej.
Nadzoruje także Wspólny Sekretariat Techniczny Programu Współpracy Transgranicznej Polska-(Białoruś)-Ukraina 2014-2020. Pracuje również jako adiunkt na Wydziale Studiów nad Rodziną w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie stworzył kierunek ekonomia. Zajmuje się zagadnieniami socjologii bezpieczeństwa. Autor i współautor wielu publikacji naukowych oraz popularnonaukowych.
dr nauk o polityce, anglistka, zastępczyni redaktora naczelnego „New Eastern Europe”, członkini zarządu Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu Współzałożycielka FemGlobal - stowarzyszenia kobiet zajmujących się polityką zagraniczną.
dyrektorka Programu Europejskiego w Instytucie Spraw Publicznych, z wykształcenia germanistka i politolożka, współzałożycielka i prezeska stowarzyszenia "FemGlobal. Kobiety w polityce międzynarodowej"
Ukraińska działaczka społeczna, mieszkająca obecnie w Krakowie.
Od marca 2022 roku Tetiana jest członkinią zespołu Women's Rights Ukraine Crisis Response w VOICE Amplified. Tetiana uczestniczyła w misji terenowej VOICEs w Polsce, podczas której odwiedziła ponad 30 schronisk, ośrodków recepcyjnych, przejść granicznych. Prowadziła dyskusje i wywiady w grupach fokusowych z ponad 80 uchodźczyniami na temat zagrożeń związanych z przemocą ze względu na płeć oraz handlem ludźmi, z jakimi zmagały się podczas wojny na Ukrainie, ewakuacji i w Polsce.
Również podczas misji oceniającej Tetiana przeprowadziła wywiady z 7 liderkami ukraińskich organizacji obrony praw kobiet, które bezpośrednio pracują z kobietami i dziewczętami na Ukrainie, w tym z osobami, które doznały przemocy ze względu na płeć a także świadczą usługi prawne i psychologiczne, pracując w zakresie zapobiegania przemocy ze względu na płeć i handlowi ludźmi.
Od 2014 r. Tetiana pracuje jako wolontariuszka i trenerka w wielu ukraińskich projektach i organizacjach społecznych, koncentrując się na wzmacnianiu pozycji grup szczególnie wrażliwych, takich jak osoby wewnętrznie przesiedlone, samotne matki, rodziny wielodzietne, osoby niepełnosprawne, kombatanci, osoby w wieku podeszłym i inni. Stypendystka programu liderek organizacji kobiecej Vital Voices (2014-2015).
Posiada tytuł magistra finansów uzyskany na Dnieprzanskim Uniwersytecie Narodowym im. Olesia Honczara. Obecnie studiuje psychologię praktyczną w Instytucie Edukacji Biznesowej w Kijowie. Tetiana jest certyfikowanym trenerem i facylitatorem.
Prowadząca program Światopodgląd, reporterka.
Absolwentka Szkoły Głównej Handlowej. Z Radiem TOK FM związana od kilkunastu lat. Jako reporterka podróżowała na Białoruś; relacjonowała wojnę (a potem jej skutki) w Gruzji; obserwowała kolejne wybory w Rosji; jeździła na ogarniętą pomarańczową rewolucję i Majdanem Ukrainę, na przejmowany przez Rosję Krym i ogarnięty wojną Donbas; dziennikarsko obsługiwała dziesiątki brukselskich szczytów i oficjalnych podróży zagranicznych przedstawicieli polskich władz, była w ogarniętych tzw. arabską wiosną Tunezji i Egipcie, przez kilka lat podróżowała do przechodzącej transformację Mjanmy. Jako publicystyka szczególnie interesuje się transformacjami i ruchami społecznymi, polityką historyczną, polityką społeczną i ideologiami gospodarczymi, sprawami zagranicznymi, szczególnie we wschodniej Europie. Jest m.in. laureatką Nagrody PAP im. R. Kapuścińskiego.
Od połowy lat 90. prowadzi audycję poświęconą kulturze „Nie tylko rozrywkowa niedziela radiowa”. Autorka i reżyserka m.in. cotygodniowego słuchowiska „Bazarek” (od 2015). Jej słuchowisko pt. „Rzeczy ludzkie” (2019) zostało nagrodzone na Międzynarodowym Festiwalu Słuchowisk / 6th UK International Radio Drama Festival w Canterbury w Wielkiej Brytanii oraz reprezentowało polską radiofonię w konkursie Prix Italia 2020 i Prix Europa 2020, słuchowisko „Wszystko przez bociana” w Prix Italia 2021 i Prix Europa 2021. Słuchowisko „Stróż nocny, czyli czytanie Poematu o mieście Lublinie” otrzymało Nagrodę im. Michała Jagodzińskiego na Ogólnopolskim Konkursie Artystycznych Form Radiowych Grand PiK 2019. Wykładowczyni na UMCS, moderatorka wydarzeń kulturalnych. Autorka sztuk teatralnych: „Kolory”, „Anioł za lodówką” i „O dwóch krasnoludkach i jednym końcu świata”; książek dla dzieci (m.in. Bajek od rzeczy, Pepe i Melek na tropie) i dla dorosłych (Jatymy); esejów publikowanych m.in. w Kontekstach, Akcencie, Krainie Bugu; tekstów piosenek (także do spektakli teatralnych). Jej książka Leon i kotka, czyli jak rozumieć mowę zegara otrzymała wyróżnienie literackie polskiej sekcji IBBY oraz tytuł Białego Kruka przyznawany przez Bibliotekę Książek dla Dzieci i Młodzieży w Monachium. Laureatka m.in. tytułu Mistrz Mowy Polskiej i Nagrody Miasta Lublin za Całokształt Działalności.
Przez wiele lat był sekretarzem Wisławy Szymborskiej. Pisze książki naukowe i popularnonaukowe z zakresu językoznawstwa, zbiory limeryków, felietonów oraz powieści dla dzieci i młodzieży.
Zajmuje się szeroko rozumianą literaturą, popularyzacją czytelnictwa i sztuki społecznie zaangażowanej dla dzieci, organizatorka m.in. „Podwórka wyobraźni” w przestrzeni publicznej, podczas którego prezentowane są dawne książki dla dzieci; organizatorka dziewięciu edycji Festiwalu literackiego „Miasto Poezji”; koordynatorka i organizatorka Akademii Opowieści, Pracowni Książki Nieobojętnej z Iwoną Chmielewską, projektu Otwarta Szkoła o estetyzacji i funkcjonalizacji przestrzeni szkół, Wyróżnień Kulturalnych dla Młodych "Żurawie" czy programu Drzewo Opowieści uczącego dzieci sztuki opowiadania. Na co dzień zajmuje się prowadzeniem i organizacją warsztatów edukacyjnych dla dzieci w oparciu o książki społecznie zaangażowane. W roku 2017 nominowana do nagrody IBBY za upowszechnianie czytelnictwa. Od początku wojny związana z Lubelskim Komitetem Pomocy Ukrainie.
Ur. 1966, menedżer kultury, lider programów społecznych, tutor liderek i liderów lokalnych (Liderzy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności), mentor innowatorek i innowatorów społecznych (Włącznik Innowacji Społecznych, Małe Wielkie Zmiany), przez ponad 30 lat drogi zawodowej pracował w kilkunastu miastach (m.in. Warszawa, Kraków, Poznań, Lublin, Sejny) i kilku krajach, koordynował duże międzynarodowe programy kulturalne, doradzał ministrom i premierom (m.in. prof. Michałowi Kuleszy w przeprowadzeniu reformy ustrojowej w zakresie powiatów i regionów), współpracował z samorządami, był autorem założeń polityki kulturalnej państwa (na zlecenie ministra Andrzeja Celińskiego).
Miał udział w uzyskaniu przez Kraków tytułu Europejskiej Stolicy Kultury w roku 2000, pracował dla samorządu miasta Lublin w przygotowaniach do starania o ten tytuł jako Pełnomocnik Prezydenta oraz Dyrektor Wydziału Kultury. Współtworzył Szkołę Zarządzania Kulturą Uniwersytetu Jagiellońskiego, był autorem i realizatorem Warszawskiego Systemu Informacji o Kulturze i współautorem Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej. Prowadził kursy studiów podyplomowych zarządzanie w kulturze m.in. dla UJ, Szkoły Głównej Handlowej, Polskiej Akademii Nauk.
Współpracował z Teatrem Ósmego Dnia, Fundacją Pogranicze, Arts Management Training Initiative Scotland (Edynburg), Fondation Marcel Hicter (Bruksela), The Felix Meritis Foundation (Amsterdam), Stowarzyszeniem Dzieci Holocaustu w Warszawie, Forum Kultury Pro Publico Bono, Fundacją Muzyka Kresów, TVP Kultura i wieloma innymi podmiotami. Zajmował kierownicze stanowiska w instytucjach kultury, strukturach samorządowych, organizacjach pozarządowych.
W ostatnich latach dużo czasu poświęca pracy w roli mentora i tutora wobec osób w pozycjach liderskich oraz twórczyń i twórców innowacji, ostatnio głownie w zakresie działań na rzecz włączenia społecznego migrantów, defaworyzowanych grup społecznych, osób w kryzysach.
Wierzy i znajduje potwierdzenie w swoim doświadczeniu, że kluczowym czynnikiem każdego sukcesu - osobistego, społecznego czy zawodowego - jest praca z talentem, który posiada każda osoba. Z jego rozpoznaniem, zrozumieniem, oswojeniem i wzmocnieniem a potem umiejętnością jego komunikowania i dzielenia się nim z innymi osobami.
Joanna Ewa Lewandowska jest medycznym klaunem z certyfikatem Red Noses International. Jako klaun, od siedmiu lat regularnie odwiedza dzieci i seniorów w szpitalach i Domach Opieki. Od kilku lat wyjeżdża także na specjalne "misje" gdzie razem z kilkuosobową, międzynarodową drużyną, pracują w obozach uchodźców. W ten sposób odwiedzia obóz Moria na Lesbos, Nea Kavala na północy Grecji i Mangateen w Sudanie Poudniowym. Tam wykorzystując elementy sztuki cyrkowej i "ulgi przez zabawę" pracują gównie z dziemi, kobietami i pracownikami obozów, ale jak łatwo się domylić, ich dziaania rozprzestrzeniają się jak śmiech - oddziaują na życie caego obozu.
Pracownik socjalny, Otwarte Centrum Kultury Hiszpania z doświadczeniem w pracy socjalnej, analizie danych, zarządzaniu organizacjami non-profit, naukach politycznych i filozofii, Vincent jest koordynatorem Open Cultural Centre Barcelona (OCC), organizacji pozarządowej działającej na rzecz integracji społeczności migrantów poprzez działania edukacyjne i kulturalne. W ramach OCC współtworzył program MigraCode Barcelona, akademię techniczną dla uchodźców i migrantów.
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych, reprezentuje dyscyplinę nauki o komunikacji społecznej i mediach. W latach 2016 - 2019 dziekan Wydziału Politologii UMCS, od 1 października 2019 roku dyrektor Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach i przewodnicząca Rady Dyscypliny; kierownik Katedry Dziennikarstwa i Pracowni Badań nad Instytutem Literackim w Paryżu. W latach 2012-2018 profesor Uniwersytetu św. Cyryla i Metodego w Trnavie.
Prowadzi badania w zakresie publicystyki i myśli politycznej polskiej emigracji po 1945 roku, koncentrując się na dorobku Jerzego Giedroycia i „Kultury”. W kręgu zainteresowań naukowych wyróżnia ponadto problemy współczesnego dziennikarstwa, związki mediów i polityki, teorię gatunków dziennikarskich. Jest autorką 10 monografii, ok.150 artykułów naukowych, redaktorką pond 30 monografii, w tym prestiżowej serii „Współczesne Media”.
Pełni wiele funkcji honorowych i społecznych, m. in. prezesa Polskiego Towarzystwa Komunikacji Społecznej, przewodniczącej Rady Towarzystw Nauk przy Prezydium PAN, członka Prezydium Komitetu Nauk Politycznych PAN. Jest członkinią Rady Doskonałości Naukowej. Przewodniczy Komitetowi Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach PAN, Przewodniczy Kapitule Stypendium im. Leopolda Ungera, Nagrody im. Karola Jakubowicza i pełni funkcję sekretarza Kapituły Nagrody im. Jerzego Giedroycia. W roku 2010 uzyskała tytuł Kobiety Roku w kategorii Nauka przyznawany przez Kongres Kobiet, odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Prezydenta m. Lublin. Laureatka Bene Meritus Terrae Lublinensi.
Prawniczka, edukatorka i trenerka młodzieżowa, Przewodnicząca Polskiej Rady Organizacji Młodzieżowych, członkini Narodowej Radzie Rozwoju ds. Młodzieży przy Prezydencie RP oraz Wiceprezeska Fundacji Europejskich Inicjatyw na Śląsku.
Konsultantka Centrum Informacji i Rozwoju Młodzieży oraz regionalnego punktu sieci Eurodesk. Psycholog, doradca zawodowy, trener, doświadczona koordynatorka projektów międzynarodowych, mentorka młodzieżowych grup inicjatywnych. Członkini Lubelskiego Komitetu Dzieci i Młodzieży oraz Lubelskiej Rady Działalności Pożytku Publicznego. Pracuje z młodymi ludźmi od 2014 roku, umożliwiając im zaangażowanie się i działanie na rzecz zmiany społecznej. Jedna z inicjatorów procesu aplikacyjnego o tytuł Europejskiej Stolicy Młodzieży 2023 w Lublinie.
Sekretarz międzynarodowy Białoruskiej Narodowej Rady Młodzieży „RADA”, Autor alternatywnych raportów o prawach młodzieży na Białorusi dla organów ONZ ds. praw człowieka, Ekspert Grupy Roboczej ds. Praw Młodzieży na Europejskim Forum Młodzieży, Wykładowca Prawa Międzynarodowego i Praw Człowieka, Magister Prawa (LL.M)
Wcześniej pracowała jako asystentka wiceprezydenta Iwano-Frankiwska (2018-2022). Laureatka konkursu „Najlepsze praktyki pracy z młodzieżą” – 2020 z projektem „Młodzieżowy film krótkometrażowy „Mala” (organizatorem konkursu jest Ministerstwo Młodzieży i Sportu Ukrainy). W 2017 roku założyła ogólnoukraiński magazyn młodzieżowy „Repost”. W tym czasie zrealizowała ponad 500 różnorodnych projektów, wielokrotnie wygrywanych konkursy projektowe Departamentu Polityki Młodzieżowej i Sportu Rady Miejskiej Iwano-Frankowsk oraz Departamentu Młodzieży i Sportu Iwano-Frankiwskiej Obwodowej Administracji Państwowej.
Ivan Neirotti pracuje w Europejskim Forum Młodzieży jako kierownik projektu pod tytułem Europejska Stolica Młodzieży. Swoje stanowisko piastuje od marca 2020 roku. Od 2012 roku mieszka w Brukseli, kiedy to przeniósł się na studia uzyskując tytuł magistra europeistyki.
Ivan ma doświadczenie w pracy w świecie spraw UE i ich relacji z polityką lokalną i regionalną. Pracował między innymi dla sieci władz lokalnych EUROCITIES oraz dla Komisji Europejskiej, zajmując się programami współpracy regionalnej z krajami sąsiedztwa i rozszerzenia.
Pasjonuje się stosunkami międzynarodowymi, rozwojem miast i historią.
Basil Kerski, menedżer kultury, redaktor, kurator wystaw historycznych, ekspert polityki międzynarodowej i eseista, dyrektor Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku, redaktor naczelny dwujęzycznego Polsko-Niemieckiego Magazynu DIALOG, członek redakcji Przeglądu Politycznego, członek zarządu polskiego PEN-Clubu. Prezydent Francji Emanuel Macron odznaczył Basila Kerskiego Orderem Legii Honorowej w 2022 roku.
Kierownik sekcji młodzieżowej w Europejskim Centrum Wergeland. Odpowiada za projekty, których celem jest wzmocnienie zaufania młodych ludzi do wspólnych wartości i instytucji demokratycznych. Posiada tytuł magistra edukacji międzynarodowej i wielokulturowej oraz tytuł licencjata studiów rozwojowych z Oslo i Akershus University College (obecnie Oslo Metropolitan University). Wcześniej pracowała jako doradca ds. kampanii dla Ruchu No Hate Speech w Norwegii i była szefem Norwegian People's Aid Solidarity Youth 2015-2017.
Współzałożyciel Stowarzyszenia Homo Faber, absolwent dziennikarstwa na Wydziale Politologii UMCS w Lublinie oraz Szkoły Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Prowadzi szkolenia z praw człowieka, antydyskryminacji, z wdrażania polityki gender mainstreaming, z tworzenia i pracy organizacji pozarządowych.
Swoją pracę zawodową rozpoczął w Gazecie Wyborczej następnie pracował m.in. w Centrum Kultury w Lublinie jako kierownik działu promocji i marketingu. Współpracował z kilkoma organizacjami pozarządowymi pełniąc m.in. w latach 2006-2008 funkcję sekretarza Komisji Rewizyjnej Lubelskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Od roku 2008 pracuje w Urzędzie Miasta Lublin, od 2013 jest Dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta Lublin. Był m.in.: koordynatorem uczestnictwa Miasta Lublin w organizowanym przez Komisję Europejską i Radę Europy programie Miasta Międzykulturowe w 2008 r., szefem biura projektu Lublin 2016 – Europejska Stolica Kultury – Kandydat w latach 2008-2011, koordynatorem w Lublinie Krajowego Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji
w EU w 2011 r., koordynatorem zespołu autorów i współautorem Strategii Rozwoju Kultury Lublina na lata 2013-2020. Pełni także funkcje: Sekretarza Rady Kultury Miasta Lublin działającej przy Prezydencie Miasta Lublin, członka Rady Muzeum na Majdanku
i członka Rady Muzeum Lubelskiego w Lublinie.
Manager i animator kultury, pedagog, muzyk. Doświadczenie zawodowe zdobywał w różnorodnych sektorach kultury, początkowo jako działacz organizacji pozarządowych. Związany z biurem Kraków 2000, które przekształciło się w Krakowskie Biuro Festiwalowe. Realizuje politykę programową ważnych krakowskich festiwali muzycznych, m. in. Misteria Paschalia, Opera Rara, Sacrum Profanum. Jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie. Jako członek Konwentu ds. strategii rozwoju kultury dla Krakowa, brał udział w przygotowaniu Programu Rozwoju Kultury Krakowa do 2030 r. Wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim, Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, a także w Wyższej Szkole Bankowej w Gdyni.
Helge Lunde (1961) w latach 1998-2005 pełnił obowiązki dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Literatury i Wolności Słowa w Stavanger Kapittel (www.kapittel.no). W tym samym czasie był odpowiedzialny za koordynację Stavanger jako Miasta Schronienia dla prześladowanych pisarzy oraz współpracował z Norwegian PEN w celu rozwoju i rozszerzenia sieci w całej Norwegii i poza nią.
Pan Lunde należał do założycieli Międzynarodowej Sieci Miast Schronienia ICORN (www.icorn.org) w 2006 roku. Został jej pierwszym dyrektorem wykonawczym i piastuje to stanowisko do dziś.
Ur. w 1989 na Białorusi. Poprzez swoją sztukę bada nasze codzienne życie, pamięć i problemy społeczne. W 2017 roku założyła archiwum VEHA — samoorganizującą się inicjatywę, która konsoliduje uczestników w dziele badania i zachowania dziedzictwa kulturowego, fotografii archiwalnej i historii wizualnej Białorusi. W latach 2020-2021 Lesia prowadziła autorski kurs w European College for Liberal Arts na Białorusi. Została zatrzymana i osadzona w więzieniu za udział w masowych protestach na Białorusi w 2020 roku, a następnie zmuszona do ucieczki z kraju. W 2021 odbyła roczny staż artystyczny w GGM we współpracy z ICORN – Międzynarodową Siecią Miast Schronienia.
Badaczka i menedżerka kultury, doktorka nauk politycznych, profesorka nadzwyczajna Uniwersytetu Jagiellońskiego, absolwentka programu Europejski Dyplom Zarządzania Kulturą, od 2016 roku dyrektorka Willi Decjusza. Członkini zarządu projektu "SO-CLOSE Enhancing Social Cohesion through Sharing the Cultural Heritage of Forced Migrations" H2020, w latach 2020-22 interdyscyplinarnego zespołu programu Otwarty Kraków. Jej obszary badawcze to dyplomacja kulturowa i zarządzanie w kulturze, komunikacja polityczna i innowacje społeczne w polityce.
Zajmuje się teorią i praktyką prawa międzynarodowego, bezpieczeństwa i praw człowieka, rozwiązywaniem konfliktów, kontrolą zbrojeń i rozbrojenia.
Były minister spraw zagranicznych RP (2005); współprzewodniczący Polsko-Rosyjskiej Grupy do spraw Trudnych (2008-2015); Komisarz Euro-Atlantyckiej Inicjatywy Bezpieczeństwa. Dyrektor Sztokholmskiego Międzynarodowego Instytutu Badań nad Pokojem (SIPRI); członek Rady Konsultacyjnej Sekretarza Generalnego ONZ (ABDM) do spraw rozbrojenia (w r.2008 przewodniczył pracom ABDM); uczestnik Grupy ekspertów NATO („Grupa Mędrców”), która przygotowała Nową Koncepcję Strategiczną Sojuszu (NATO 2020). Na podstawie decyzji Rady Ministerialnej OBWE w Bazylei (2014), mianowany przez prezydenta Szwajcarii członkiem Panelu Wysokiego Szczebla, który opracował Raport o bezpieczeństwie Europy, jako wspólny projekt pt. Back to Diplomacy (2015).
Opublikował ponad 20 monografii, blisko 500 artykułów, studiów i esejów.
Pracuje na Uniwersytecie Warszawskim, Wydział „Artes Liberales”.